Hoe krijg je een topteam dat presteert?
We hadden alles gewonnen en we stonden in de finale. Tegen de Rooie Duivels, drie kids uit één gezin, alledrie met rood haar.
Zij hadden ook alles gewonnen en de vraag was welk topteam er dit kleine campingvolleybaltoernooi echt alles ging winnen.
Wij of zij.
Wij, dat waren Roy, Art en ik. We zaten goed in de wedstrijd, stonden heel de tijd een puntje voor. Mooie ballen, verrassende acties. Aanmoedigingen vanaf de zijlijn. Tot we bij het 19e punt kwamen. Roy werd zenuwachtig. Zouden we wel gaan winnen? Hij miste een bal en werd kwaad op zichzelf.
‘Rustig blijven, Roy’, riep Art.
‘Ik ben rustig’, brulde hij terug.
De oudste Rode Duivel sloeg op voor de service. De stand was 23-22. Voor de Duivels.
Ik ving de bal op en gaf een opzetje bij het net. Even zag ik alleen een zwarte vlek en een hele harde schreeuw…
Roy vloog met z’n lange lijf door de lucht en ramde de bal ongelooflijk hard. Hij kon geweldig goed smashen en doorgaans liet hij de bal neerkomen waar je die niet had verwacht.
Een hoop gesuis. Randje net.
De bal rolde schlemielig onze helft op en de Rode Duivels begonnen hun vreugdedansje.
Art haalde z’n schouders op. Tweede worden was best een prestatie.
Roy was boos. Op zichzelf. Op de Duivels. Op alles en iedereen.
Want wij waren gewoon zoveel beter.
Presteren
Alleen, goed zijn wil niet zeggen dat je goed presteert.
En goed presteren wil ook niet zeggen dat je aan het winnen bent.
Zoals bezig zijn met winnen ook niet wil zeggen dat je er ook met de beker vandoor gaat.
Zelf heb ik niet zoveel met sport. En al helemaal niet met sportverdwazing; complete volksstammen die uit hun dak gaan omdat de sporter of het team waarmee ze zich afficheren het iets beter gedaan heeft dan een ander. Of veel beter. Overigens met hetzelfde resultaat.
Verschil maken
Wat ik wél interessant vind is achterhalen wat het verschil maakt.
Waarom hebben sommige sporters jarenlang last van blokkades en komen ze maar niet verder en gaan ze daarna opeens van alles winnen?
Hoe komt het dat winnaars op een bepaald punt niet meer verder komen en verrassend genoeg geen prijzen meer pakken?
En wat maakt dat er sporters zijn die een heel tijdperk kunnen domineren?
Dat is op individueel gebied. Hoe zit dat met teams? Welke spelers zijn belangrijk? En hoe ga je om met de wisselingen in je team? En, wellicht de belangrijkste vraag: Hoe ga je om met torenhoge druk?
Wat wij als team niet goed deden was onder stress dezelfde prestatie leveren. Dezelfde dingen blijven doen zonder in paniek te raken.
Daar hadden we niet op geoefend. We hadden helemaal niet geoefend. Een week lang elke avond een potje volleyballen was zo ongeveer de hele voorbereiding.
In de sport is het gebruikelijk dat er coaches rondlopen. Trainers. Deskundigen die van alles vertellen over voeding. Financieel adviseurs als er grote bedragen verdiend gaan worden. Sponsors. Complete marketingteams.
Op andere plekken dan in de sport zie je een ander beeld.
Teams komen bij elkaar en gaan snel aan de slag. Met een beetje mazzel is er zo’n saaie vergadering waar iedereen z’n smartphone checkt en z’n cafeïne op peil houdt. Geen warming-up. Geen training. Geen oefenpotje.
In sommige teams komen en gaan er mensen. Ze worden al dan niet vrijwillig gewisseld. In de voetballerij hangen wissels samen met een bepaalde mate van strategie. Tactiek. Een plan om te winnen. De vraag is of andere teams plannen hebben om te winnen.
Hoe kun je van elkaar leren? Hoe kun je als team zorgen dat je voorbereid bent op stress? Wat ga jij doen als het spannend wordt? En weet de rest van je team dat?
Wil je graag een topteam? En wil je een prijs pakken in plaats van de prijs betalen? Meer bereiken dan je vooraf had bedacht?
Ik coach jou en je team graag verder.
Je ontdekt dan onder andere:
- hoe goede afspraken zorgen voor meer effectiviteit;
- hoe veiligheid binnen het team zorgt voor vooruitgang;
- hoe verbinding zorgt voor meer snelheid;
- dat groeien iets is dat je kunt leren!
Afspreken?